“Kun je dan en dan?”
Ik; “Nee, dan kan ik niet, dan heb ik een uitvaart.”
Het klonk als de afloop van een slecht grapje…
Weten dat je over drie weken een uitvaart hebt, maar het was echt zo.
Er stond een euthanasie gepland. En toch, toch voelde het heel even, alsof ik een flauw grapje maakte… Een foute grap over mijn werk.
Weet jij trouwens, wat het belangrijkste is om aan kinderen uit te leggen over euthanasie?
Dat de dokter die komt geen medicijn geeft, maar een speciaal middeltje waarvan je dood gaat.
Als je zegt dat papa medicijn krijgt, durft het kind daarna misschien bijvoorbeeld zijn DKTP prik niet meer te nemen.
Kinderen zijn heel letterlijk, jouw goed bedoelde manier van uitleggen kan wel eens verkeerd uitpakken.
