Waar begin ik? 

Je eerste gevoel is misschien om te verzwijgen dat je doodgaat, zodat je kinderen onbezorgd kunnen doorleven. Deze menselijke en logische reactie is niet helpend. Kinderen voelen haarfijn aan, wanneer er spanning, verdriet of bezorgdheid is. 

Als jij ze niet zelf vertelt wat er speelt, bestaat de kans dat ze het onbedoeld horen (door een telefoongesprek of via kinderen op school of de voetbal); kunnen ze zich eenzaam gaan voelen, omdat ze merken dat ze worden buitengesloten door je; voelen ze zich niet serieus genomen of gaan ze met hun fantasie dingen invullen. Die fantasie is meestal schokkender dan de werkelijkheid.