Ken je het begrip rouwhersenen?
Ik benoem dit begrip met enige regelmaat aan families die ik begeleid.
Je rouwhersenen, dat is die staat van zijn waarin je tegen me zegt “ik wil een witte kist” en 20 minuten later zegt: “ik wil een witte kist”.
Het is dat je bedenkt dat je een afscheidsviering wilt in de voetbalkantine, om een half uur later te besluiten dat je voor een traditionele uitvaart in een crematoriumaula gaat.
Het is dat je een rouwbloemstuk bestelt met narcissen, om je daarna te beseffen dat je een hekel hebt aan narcissen. Het is dat de buren tegen je zeggen “wij koken vanavond voor jullie” en je hen ’s avonds vreemd staat aan te kijken als ze met een pannetje eten op de stoep staan terwijl je staat te koken.
Het is dat je akkoord geeft op een rouwkaart en een dag later je afvraagt wie toch die foto op de kaart heeft bedacht.
Kortom, je rouwhersenen is een bepaalde staat van zijn waarin je – en ook die term gebruik ik met enige regelmaat in mijn begeleidingen – met een wollen muts over je hoofd heengetrokken leeft. Je krijgt het allemaal wel mee hoor, maar wel met een filter en slechts half. En daar ben je je totaal niet van bewust.
Kun je er iets tegen doen?
Rouwhersenen is geen psychisch of medisch fenomeen. Het is een omschrijving die ik gebruik om een fenomeen te beschrijven. Er is geen pilletje of een behandeling tegen.
Wat wel helpt zijn een aantal zaken:
Schrijf
Zorg ervoor dat je een schrijfblok bij je hebt liggen. En ik bedoel niet je tablet, maar echt een fysiek schrijfblok. Een pen en een blaadje. Door op te schrijven wat je hebt besproken, beklijft dit beter[1]. Daarnaast functioneert volgens mij iedereen beter na het maken van een to-do-lijstje; al was het maar omdat je niet de hele tijd ‘stress’ hebt van wat je allemaal niet moet vergeten.
Niet alleen
Zorg ervoor dat je de gesprekken die je met een uitvaartondernemer voert niet alleen voert. Want, met die muts over je hoofd en je rouwhersenen op volle stand, is het zo lastig om besluiten te nemen, waar je je een aantal weken later nog steeds senang bij voelt… en het is in niemands belang om na drie weken terug te kijken op iets waar je niet helemaal tevreden over bent.
Bereid voor
Die rouwhersenen maken het soms lastig om juiste beslissingen te maken in de week tussen overlijden en uitvaart. En dat is één van de redenen waarom het zo belangrijk is, om juist van tevoren al eens over je naderend einde na te denken. Zodat er een potloodschets staat, van de wensen die er zijn. Dan hoef je niet alleen op je rouwhersenen te vertrouwen wanneer ze zijn ingeschakeld.
Een goede uitvaartondernemer is zich bewust van dat je rouwhersenen ingeschakeld zijn en bouwt tijd en rust in, om tot goed overwogen keuzes te komen. Mijn laatste tip is dan ook wellicht de belangrijkste: maak kennis met een aantal uitvaartondernemers, ga na met wie er een klik is, vraag hem eventueel hoe deze ondernemer omgaat met jouw rouwhersenen. Kortom, ga in gesprek!
[1] https://www.gezondheidenwetenschap.be/gezondheid-in-de-media/onthouden-we-dingen-beter-als-we-ze-met-de-hand-schrijven